به نقل از «فرارو»

جمعیت کدام کشور‌ها در سال ۲۰۲۳ کاهش پیدا می‌کند؟

تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۹۰۷۹۳

دو عامل جنگ و کاهش نرخ باروری در سال‌های اخیر بر کاهش جمعیت تعدادی از کشور‌ها اثر گذاشته است. چین یکی از کشور‌هایی است تا چند دهه آینده کاهش چشمگیر جمعیت را تجربه خواهد کرد.

به گزارش تجارت‌نیوز، بر اساس آمار منتشر شده در روز سه‌شنبه، جمعیت چین برای اولین بار در بیش از شش دهه کاهش یافت. اما چین تنها کشوری نیست که جمعیت آن در سال ۲۰۲۳ کاهش پیدا می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر پیش‌بینی‌های منتشر شده توسط سازمان ملل در جولای گذشته برای سال ۲۱۰۰ درست باشد. بسیاری از کشور‌ها به ویژه در اروپا و آسیا در دهه‌های آینده شاهد کاهش جمعیت خود خواهند بود، در برخی دیگر، کاهش جمعیت در حال حاضر نیز آغاز شده است.

به نقل از یورونیوز، هشت کشور با بیش از ۱۰ میلیون نفر جمعیت در دهه گذشته شاهد کاهش جمعیت خود بوده اند که اکثرا اروپایی هستند.

در کنار اوکراین که جمعیت آن به دلیل تهاجم روسیه به شدت کاهش یافته است، تعداد افراد در ایتالیا، پرتغال، لهستان، رومانی و یونان نیز رو به کاهش است.

دلایل زیادی پشت این سقوط جمعیت وجود دارد، برخی از آن‌ها منحصر به هر خود آن کشور هستند، اما چیزی که بین آن‌ها مشترک است، پایین بودن نرخ باروری است، به این معنی که زنان به طور متوسط نوزادان کمتری نسبت به قبل به دنیا می‌آورند.

بر اساس گزارش بانک جهانی، نرخ باروری بین ۱.۲ تا ۱.۶ فرزند به ازای هر زن در این کشور‌های اروپای جنوبی و اروپای شرقی ثبت شده است. نرخ باروری مورد نیاز برای ثابت نگه داشتن جمعیت بیش از ۲ فرزند است.

در برخی از این کشور‌ها تعداد بیشتری از مردم برای رفتن و زندگی در خارج از کشور اقدام می‌کنند و مهاجرت خیل عظیمی از ساکنان لهستان، رومانی و یونان به پدیده کاهش نرخ باروری افزوده شده است.

در خارج از اروپا، ژاپن نیز شاهد کاهش جمعیت سالخورده خود است. این تا حد زیادی به دلیل نرخ پایین باروری ۱.۳ فرزند به ازای هر زن و کمبود ورود مهاجر به این کشور است.

ژاپن بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۱ بیش از ۳ میلیون نفر جمعیت را از دست داده است. در مورد خاورمیانه هم همین موضوع صادق است. در سوریه، جمعیت در اثر بیش از یک دهه جنگ سخت، به شدت آسیب دیده است و میلیون‌ها پناهنده به کشور‌های همسایه و دیگر کشور‌ها گریخته‌اند.

دیده‌بان حقوق بشر سوریه (SOHR) تخمین می‌زند که حدود ۶۰۶ هزار مرد، زن و کودک در این درگیری‌ها کشته شده‌اند.
کاهش غافلگیرکننده جمعیت چین

چین که فعلا پرجمعیت‌ترین کشور جهان مانده است، سال‌هاست از تأثیر پیری جمعیت خود بر اقتصاد و جامعه نگران است، اما انتظار نمی‌رفت که جمعیت آن تا تقریبا یک دهه دیگر کاهش یابد.

پیش‌بینی می‌شود که افشاگری اخیر مبنی بر اینکه اکنون تعداد افراد کمتری در چین زندگی می‌کنند، به یک روند پایدار تبدیل شود و جمعیت را برای سال‌های آینده تحت تأثیر قرار دهد.

بر اساس پیش‌بینی‌ها، چین تا سال ۲۱۰۰ تقریباً نیمی از جمعیت خود را از دست می‌دهد و از جمعیت بیش از ۱.۴ میلیارد نفری به ۷۷۱ میلیون نفر سقوط می‌کند.

روسیه، آلمان، کره جنوبی و اسپانیا نیز همگی قرار است به این حرکت نزولی بپیوندند و جمعیت آن‌ها تا سال ۲۰۳۰ کاهش یابد.

جمعیت اروپا به طور کلی از اوایل این دهه شروع به کاهش خواهد کرد، اما چند استثنا وجود دارد.

آفریقا همچنان پرجمعیت‌تر می‌شود

در حالی که جمعیت اروپایی، آمریکایی و آسیایی همگی باید تا سال ۲۱۰۰ شروع به کاهش می‌کردند، تعداد مردم آفریقا همچنان رو به افزایش خواهد بود.

جمعیت قاره آفریقا تا سال ۲۱۰۰ از ۱.۴ به ۳.۹ میلیارد نفر افزایش خواهد یافت. حدود ۳۸ درصد از جمعیت جهان را تا آن زمان آفریقا تشکیل می‌دهد، سهمی که امروز تنها ۱۸ درصد است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: کاهش جمعیت نرخ باروری کاهش جمعیت جمعیت خود جمعیت آن سال ۲۱۰۰ کشور ها تا سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۹۰۷۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کدام نواحی ایران در معرض خشکسالی شدید هستند؟

بارندگی‌های اخیر این پرسش را پررنگ کرده است که از نظر بارش در چه وضعی هستیم؟ آیا خشکسالی تمام شده است؟

به گزارش خبرآنلاین، مهدی زارع، کارشناس محیط زیست، در این‌باره می‌گوید: خشکسالی هواشناسی یک نیروی محرکه طبیعی اصلی بیابان‌زایی است و به دلیل دوره‌های طولانی مدت کم بارش رخ می‌دهد. کمبود آب و همچنین استفاده بی رویه از منابع آبی، عمدتاً برای کشاورزی، تعادل آبی منفی و تغییر در پوشش گیاهی ایجاد می‌کند و بیابان‌زایی را تسریع می‌کند.

او با بیان اینکه علی‌رغم اقدامات سیاسی مختلف در گذشته، بیابان‌زایی همچنان یک معضل جدی زیست‌محیطی در بسیاری از مناطق ایران است، ادامه می‌دهد: شاخص‌های خشکسالی و خشکی حاصل از داده‌های بلندمدت دما و بارندگی وقوع خشکسالی طولانی‌مدت در مناطق مختلف اقلیمی ایران را نشان می‌دهد. خشکسالی‌های شدید و فوق‌العاده شدید هواشناسی در دهه‌های اخیر با رشد سریع جمعیت، شور شدن خاک و مدیریت ضعیف منابع آب نیز به عنوان محرک‌های اصلی انسانی در نظر گرفته می‌شوند.

این استاد پژوهشکده زلزله‌شناسی توضیح می‌دهد: درصد جمعیت روستایی در ایران رو به کاهش است و مناطق شهری به سرعت در حال رشد هستند. از دهه پنجاه شمسی، میزان استفاده از آب‌های زیرزمینی در ایران حدود ۴ برابر شده و میانگین کاهش سالانه سطح آب زیرزمینی حدود ۵۰ سانتی‌متر بوده است. بیابان‌زایی را نمی‌توان به طور کامل متوقف یا مدیریت کرد، اما می‌توان با اتخاذ برخی راهبرد‌های مدیریت پایدار زمین آن را کاهش داد.

زارع با اشاره به اینکه رویداد‌های طبیعی شدید مانند خشکسالی و سیلاب می‌تواند با تغییرات اقلیمی مرتبط باشد، می‌گوید: بررسی شاخص خشکسالی نشان داده است که روندی منفی به ویژه در فلات مرکزی با اقلیم خشک و نیمه خشک برقرار است. این روند منفی منجر به افزایش خشکی در آینده و بدتر شدن وضعیت خشکسالی شدید فعلی در مناطق خشک و نیمه خشک خواهد شد.

او در پاسخ به این سوال که کدام نواحی ایران در معرض بیابان‌زایی هستند، ادامه می‌دهد: مردم فلات مرکزی ایران نسبت به سایر نقاط کشور در معرض خطر خشکسالی شدید و بیابان‌زایی هستند. افزایش مدت و شدت خشکسالی منجر به افزایش مهاجرت خواهد شد.

زارع معتقد است: مشارکت سازمان‌های مردم نهاد محلی در تصمیم‌گیری‌های مدیریت آب برای دستیابی به مدیریت پایدار حوزه آبخیز، مطالعه بهترین روش‌های تأمین و ذخیره‌سازی آب و سامانه‌های آبیاری اصلاح‌شده برای افزایش بهره‌وری مصرف آب، انتخاب مدیران مناسب و چارچوب‌های مدیریتی مناسب در طرح‌های توسعه روستایی برای ایجاد بستر مناسب برای تسریع در روند مبارزه با بیابان‌زایی و توسعه برنامه‌های چند رشته‌ای برای ترکیب یافته‌های علمی مدرن با دانش بومی از روش‌هایی است که می‌توان در مدیریت خشکسالی به کار بست.

استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله اظهار می‌کند: در دهه ۱۳۹۰-۱۴۰۰ بارندگی ایران به طور متوسط حدود ۱۱ درصد، آب‌های سطحی حدود ۴۴ درصد و آب‌های تجدیدپذیر حدود ۳۲ درصد کاهش یافته است. در دهه‌های اخیر میانگین دمای شهر‌های اصلی ایران حدود ۰.۶ درجه سانتی‌گراد افزایش یافته است. پیش‌بینی‌ها تا ۱۴۱۵ بین ۰.۷ (در سناریوی متوسط) تا ۱ (در بدترین حالت) درجه افزایش دما را نشان می‌دهد.

او با بیان اینکه در ایران کاهش حدود ۱۵ درصدی بارش و از سوی دیگر افزایش تا حدود ۴.۵ درجه سانتیگراد در میانگین دمای ایران در هفت دهه آینده پیش‌بینی شده و اگر اقدامات فوری برای حل این مشکلات انجام نشود، وضعیت می‌تواند به زودی فاجعه‌بارتر شود، می‌گوید: آب تنها منبع طبیعی است که جایگزینی ندارد و نیاز به آن طاقت فرسا، ثابت و فوری است. رقابت برای دستیابی به منابع کمیاب آب، حداقل به صورت ناخودآگاه، می‌تواند افراد را به رفتار‌های خودخواهانه، غیرهمکاری و حتی تهاجمی و خشونت‌آمیز سوق دهد. علاوه بر این، کمبود بارش ممکن است درآمد مردم را کاهش دهد، مثلاً در بخش کشاورزی، و بنابراین، اضطراب و استرس مرتبط می‌تواند مردم را به سمت خشونت سوق دهد.